Τι ζητά ένας αθλητής από τον προπονητή του; (του Γιώργου Τσαλή)

Τι είναι αυτό που ένας κολυμβητής θέλει να έχει ένας προπονητής ώστε να τον προσελκύει και να τον εμπιστεύεται; Πολλές φορές οι προπονητές βρίσκονται σε μια κατάσταση απλής διεκπεραίωσης της επαγγελματικής τους υποχρέωσης και λησμονούν απλά πραγματάκια που κάνουν αυτούς και τους αθλητές ευτυχισμένους και πετυχημένους. Μια μελλοντική έρευνα θα έδειχνε τι είναι άραγε αυτό που θυμούνται περισσότερο οι αθλητές από τους προπονητές τους. Είναι ένα έξυπνο και αποτελεσματικό πρόγραμμα προπόνησης ή κάτι άλλο πιο ανθρώπινο; Ζητήθηκε από κολυμβητές και κολυμβήτριες διαφόρων ομάδων, ηλικίας αγωνιστικών κατηγοριών, να καταγράψουν ελεύθερα τις απόψεις τους. Αφού ομαδοποιήθηκαν οι επιθυμίες των αθλητών, ας δούμε μερικά από αυτά τα σημεία περιληπτικά, τοποθετώντας τα χρονικά ως προς:

ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ Ή ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
Ο κολυμβητής ικανοποιείται όταν ο προπονητής έρχεται στην ώρα του και δεν τον αφήνει να νοιώθει αβεβαιότητα και ανασφάλεια. Ακόμη καλύτερα, όταν τον βρίσκει στο χώρο της προπόνησης ή του αγώνα πριν από αυτόν. Είναι σημαντικό, ο κολυμβητής να μη βιώνει αρνητικά συναισθήματα πριν την προπόνηση ή την κολυμβητική συνάντηση. Πρέπει να νοιώθει σιγουριά και αυτοπεποίθηση. Να μαθαίνει να ελέγχει το άγχος και να ξεπερνά τις φοβίες του. Η στάση και η συμπεριφορά του προπονητή πριν την προπόνηση ή τον αγώνα επιδρά θετικά ή αρνητικά στην προσπάθεια του αθλητή. Η εμψύχωση είναι βασικό συστατικό της επιτυχίας, πρέπει όμως να επιλέγεται τρόπος που να είναι ο καλύτερος για κάθε αθλητή. Ο προπονητής πρέπει να πηγαίνει ορεξάτος στην προπόνηση και να μη μεταφέρει θυμό από άλλη αιτία γιατί ο κολυμβητής νομίζει ότι θα υποστεί αυτός τις συνέπειες του θυμού. Να χρονομετρεί και να αποσαφηνίζει αγωνιστικές, τεχνικές και στρατηγικές στην προπόνηση ή στον αγώνα. Να δίνει προκαθορισμένους στόχους και συμβουλές για τον αγώνα κάτι όμως που πρέπει να έχει γίνει πολλές φορές και στην προπόνηση. Τέλος, να ενημερώνει εγκαίρως για το σχεδιασμό του προγράμματος των προπονήσεων ή των εκδηλώσεων που θα πραγματοποιηθούν.

ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ
Ο προπονητής πρέπει να δείχνει ενδιαφέρον στην προπόνηση για την προπόνηση και όχι να ασχολούται με άλλα πράγματα. Να μη μιλάει συνέχεια στο τηλέφωνο την ώρα της προπόνησης και να μη λείπει σε κρίσιμες περιόδους της αδικαιολόγητα. Οι βωμολοχίες δεν έχουν θέση στο λεξιλόγιό του και παρότι κάποιος θέλει να φαίνεται οικείος και να χρησιμοποιεί το λεξιλόγιο των παιδιών, αυτό στα αυτιά τους ηχεί άσχημα και απωθητικά. Τα παιδιά θέλουν να τους δείχνουν και άλλους τρόπους επικοινωνίας. Η ομιλία του προπονητή πρέπει να είναι ήρεμη, στο μέτρο του δυνατού χαμηλόφωνη, και να μην ωρύεται. Η διόρθωση της τεχνικής, φυσικά όποτε αυτό είναι απαραίτητο, αλλά και μια επιβεβαίωση της ορθότητάς της, είναι σημαντική βοήθεια για τον κολυμβητή. Ο προπονητής πρέπει να συμβουλεύει τους κολυμβητές δείχνοντας περισσότερους από έναν τρόπο διόρθωσης και να τους προτρέπει να προσπαθούν και να ψάχνουν και εκείνοι. Η ευελιξία αυτή δείχνει καλή κατανόηση των προβλημάτων της τεχνικής, αυξάνει την εμπιστοσύνη του κολυμβητή και τον κάνει συνυπεύθυνο για τη διόρθωση της τεχνικής και τη βελτίωσή της.

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ Η ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
Ο σχολιασμός της προπόνησης ή του αγώνα να είναι σε ατομικό επίπεδο και να μη σχολιάζεται, ιδιαίτερα αρνητικά, η προσπάθεια του κολυμβητή δυνατά μπροστά σε άλλους. Ο προπονητής πρέπει να κάνει τα σχόλια για τον αγώνα αφού ηρεμήσει ο κολυμβητής.

ΓΕΝΙΚΑ
Οι αθλητές εκτιμούν το χαρακτήρα του προπονητή, τη σταθερότητά του και τη συνέπειά του. Την αντίληψή του στο πως είναι η προσωπικότητα του κάθε κολυμβητή και τη ξεχωριστή συμπεριφορά. Το σεβασμό για κάθε αθλητή του και τις παρατηρήσεις που τις κάνει πάντα σε προσωπικό επίπεδο και ιδιαίτερα. Την προσαρμογή του προγράμματος στον κολυμβητή και όχι τον κολυμβητή στο πρόγραμμα. Ο προπονητής πρέπει να συζητά οποιαδήποτε προβλήματα υπάρχουν ακόμη και όχι κολυμβητικής θεματολογίας. Ο κολυμβητής εκτιμά τη σφαιρικότητα των αντιλήψεων του προπονητή και τον εμπιστεύεται περισσότερο. Δεν είναι κακό ο προπονητής να παραδέχεται ότι δεν ξέρει κάτι. Έχει μεγαλύτερη αξία να λέει ότι θα το ψάξει και δεν θα ακολουθήσει ένα δρόμο στην τύχη. Να είναι φιλικός αλλά να μη γίνεται πολύ οικείος, δεν είναι όλες οι ηλικίες ίδιες. Να προσπαθεί να δώσει την αίσθηση στους κολυμβητές ότι είναι μέλη μιας ομάδας και ότι δεν είναι «δικά του παιδιά». Τέλος, ένας κολυμβητής έγραψε ότι, ο προπονητής πρέπει καλύτερα να λέγεται καθοδηγητής. Να δείχνει το δρόμο για την επιτυχία και να φωτίζει το δρόμο ώστε να αποφεύγει ο αθλητής τις παγίδες και τις κακοτοπιές.